DOCUMENTARIES
Ντοκιμαντέρ του ΕΞΑΝΤΑ:
“Χρυσός στα Χρόνια της Κρίσης΅Μέρος Β’, Ο Θησαυρός της Κασσάνδρας”
“Χρυσός στα Χρόνια της Κρίσης΅Μέρος Β’, Ο Θησαυρός της Κασσάνδρας”
H αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου προβάλλεται ως η ενδεδειγμένη απάντηση στην οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα. Tο ελληνικό κράτος έχει παραχωρήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα μιας έκτασης 317.000 στρεμμάτων στη Β. Χαλκιδική, πλούσια σε χρυσό, χαλκό και άλλα μέταλλα, στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold. Όμως, κάτοικοι της περιοχής που χρόνια αντιστέκονται στη δημιουργία ορυχείου χρυσού στην περιοχή τους, υποστηρίζουν ότι η επένδυση θα προκαλέσει ανεπίστρεπτη καταστροφή στο περιβάλλον, με τα οφέλη να είναι λιγότερα από τις απώλειες.
«Ο Θησαυρός της Κασσάνδρας» είναι μια ακτινογραφία του σύγχρονου ελληνικού κράτους, πριν και κατά την διάρκεια της κρίσης.
ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο, Σκηνοθεσία, Αφήγηση: Γιώργος Αυγερόπουλος / Επιτόπια Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Γεωργία Ανάγνου / Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος, Θεόφιλος Δαδής / Μοντάζ: Βασίλης Μάγκος, Άννα Πρόκου / Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Τραγούδι: Σαβίνα Γιαννάτου / Μια παραγωγή της Small Planet για την ΕΡΤ © 2011 – 2012
_________________________________________________________________________
Δύο περιοχές της Ευρώπης. Μία στην Ρουμανία, μια στην Ελλάδα. Τις χωρίζουν
χιλιόμετρα, αλλά τις ενώνει κάτι κοινό. Χρυσός στα Χρόνια της Κρίσης.Η Ρόσια Μοντάνα είναι ένα χωριό 4.000 κατοίκων, φωλιασμένο σε μια καταπράσινη κοιλάδα στα Καρπάθια όρη της Ρουμανίας, με ιστορία 2.000 ετών. Στο υπέδαφός της κρύβει ένα θησαυρό, το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού της Ευρώπης! Πρόκειται για 240 τόνους χρυσού συνολικά, που η καναδική εταιρεία Gabriel Resources σκοπεύει να εκμεταλλευτεί, κατασκευάζοντας στην περιοχή το μεγαλύτερο ανοιχτό ορυχείο εξόρυξης χρυσού της γηραιάς ηπείρου.
Οι ιστορικά υψηλές τιμές του πολύτιμου μετάλλου καθιστούν την επένδυση για την εταιρεία ιδιαίτερα θελκτική. Το ρουμανικό κράτος από την πλευρά του, στην περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που διανύουμε, προσδοκά ότι αυτό το έργο θα του αποφέρει ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και άμεσα κέρδη 4 δισ. δολάρια.
Κι όμως, κάποιοι αποφασισμένοι κάτοικοι αντιστέκονται επί χρόνια, θεωρώντας ότι το χρυσάφι δεν είναι ο πραγματικός θησαυρός της Ρόσια Μοντάνα. Γιατί καθώς λένε, αν η πραγματοποίηση του ορυχείου προϋποθέτει τη μετεγκατάσταση των ανθρώπων, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, και την καταστροφή της αρχαίας πολιτισμικής κληρονομιάς, ποιος θ’ αποφασίσει αν αξίζει η θυσία;
ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο, Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος / Επιτόπια Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Γεωργία Ανάγνου / Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος / Μοντάζ: Βασίλης Μάγκος, Άννα Πρόκου / Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Μια παραγωγή της Small Planet για την ΕΡΤ © 2011-2012
________________________________________________________________________
Ντοκιμαντέρ του ΕΞΑΝΤΑ “Το άγγιγμα του Μίδα“
Όταν οι Ισπανοί κατακτητές έφτασαν στην Κολομβία τον 16ο αιώνα, νόμιζαν πως είχαν βρει
το μυθικό Ελ Δοράδο. Είδαν έκπληκτοι μια τελετή στη λίμνη Γουαταβίτα κοντά στη σημερινή Μπογκοτά, όπου ο αρχηγός των Μούισκας, γυμνός και αλειμμένος ολόκληρος με χρυσόσκονη, (ο “επιχρυσωμένος βασιλιάς”, ο “El Dorado”), έριχνε στο νερό τεράστιες ποσότητες χρυσού, προσφορά στους θεούς.
Πέντε αιώνες μετά, με τις τιμές του χρυσού να έχουν εκτιναχθεί στα ύψη εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οι πολυεθνικές εταιρείες αυτή τη φορά, είναι εκείνες που αναζητούν στην Κολομβία, το νέο Ελ Δοράδο. Και όχι μόνο αυτές… Οι αντάρτες, οι παραστρατιωτικοί, τα καρτέλ των ναρκωτικών, όλοι διεκδικούν μερίδιο από τα θρυλικά χρυσοφόρα κοιτάσματα της χώρας.
Ο πυρετός του χρυσού στην Κολομβία, που τροφοδοτεί πλέον – μαζί με την κοκαΐνη – τον εμφύλιο που μαίνεται στη χώρα για πάνω από 40 χρόνια, αποτελεί μια αθέατη, παράπλευρη απώλεια της οικονομικής δίνης, στην οποία έχει περιέλθει όλος ο πλανήτης.
ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Επιτόπια Έρευνα, Σενάριο, Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος / Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος / Έρευνα: Μανώλης Φυλακτίδης / Συντονισμός Έρευνας: Γεωργία Ανάγνου / Μοντάζ: Γιάννης Μπιλήρης, Άννα Πρόκου / Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Μια παραγωγή της Small Planet για την ΕΡΤ ©2011-2012
_______________________________________________________________________
Ντοκιμαντέρ: Blue Gold World Water Wars (2008)
Βραβευμένο ντοκιμαντέρ . Σε κάθε γωνιά του πλανήτη μολύνουμε, αντλούμε και σπαταλούμε τις περιορισμένες ποσότητες νερού. Η αύξηση ζήτηση νερού έχει ως αποτέλεσμα την ερημοποίηση της γης. Γιγαντιαίες πολυεθνικές εταιρείες πιέζουν αναπτυσσόμενες χώρες να ιδιωτικοποιήσουν το νερό, με στόχο το κέρδος. Διεφθαρμένες κυβερνήσεις χρησιμοποιούν το νερό για οικονομικά και πολιτικά οφέλη. Στρατιωτικός έλεγχος του νερού και νέοι γεωπολιτικοί χάρτες με βάση τα αποθέματα νερού, δημιουργούν συνθήκες παγκοσμίων πολέμων για το νερό.
________________________________________________________________
Lucky People Center
International
Των Έρικ Πάουζερ και Γιόχαν Σέντερμπεργκ
Για δύο χρόνια, οι σουηδοί σκηνοθέτες Έρικ Πάουζερ και Γιόχαν Σέντερμπεργκ ταξίδεψαν από χώρα σε χώρα, προσπαθώντας να καταγράψουν τον παλμό της εποχής μας. Tο αποτέλεσμα, Lucky People Center International, ένα κολάζ ήχων και εικόνων, μονταρισμένο στο ρυθμό της techno και house μουσικής, απ' όπου παρελαύνει μια σειρά από απίθανους χαρακτήρες. Aνάμεσά τους, ένας θιβετιανός μοναχός, ένας αμερικανός ράπερ, μια πορνοστάρ, ένας φακίρης, μια ιέρεια του βουντού, ένας στρατευμένος οικολόγος κι ένας ειδικός επί των πιθηκοειδών. Προτείνοντας μια εναλλακτική λύση στο άγχος του σύγχρονου τρόπου ζωής, ο καθένας τους χρησιμοποιεί μια διαφορετική τελετουργική μέθοδο, είτε μουσική είτε χορευτική, χάρη στην οποία έχει ανακαλύψει το νόημα της ζωής. Για παράδειγμα, η ιέρεια του βουντού εξηγεί ότι οι εντονότατες δυνάμεις που απελευθερώνονται όταν περιέρχεται σε έκσταση την κάνουν να μη νιώθει ούτε πόνο ούτε φόβο, ενώ η πορνοστάρ Άνι Σπρινκλ διατείνεται πως το σεξ είναι το πιο φυσικό ναρκωτικό και κηρύσσει μια ηδονιστική φιλοσοφία, βάσει της οποίας η σεξουαλική ενέργεια παύει πια να καταπιέζεται. Oι σκηνοθέτες είναι και οι δύο μέλη του «Lucky People Center International», μιας ομάδας που ιδρύθηκε το 1984 από ανθρώπους που τους ενδιέφερε η προοδευτική χορευτική μουσική. «O άνθρωπος πρέπει να χορεύει» είναι το συμπέρασμα της αισιόδοξης αυτής ταινίας, όπου το μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο ρυθμός.
Οι σκηνοθέτες λένε: “Το ντοκιμαντέρ «Lucky People Center International» μας ταξιδεύει στον κόσμο, και στην εσωτερική ζωή των ανθρώπων. Η ομάδα ταξίδεψε δύο χρόνια ανά την υφήλιο αναζητώντας άτομα και τρόπους ζωής που αντικατοπτρίζουν τον κόσμο καθώς πλησίαζε το έτος 2000. Οι άνθρωποι που συναντήσαμε άνοιξαν διαφορετικές «πόρτες» για την πίστη, και υιοθετούν διαφορετικές απόψεις για τον κόσμο που χαρακτηρίζεται από σκληρές και αμείλικτες αλλαγές. Τα όνειρα, η αίσθηση της αναζήτησης και η κριτική σκέψη είναι θέματα που ασχολούνται με τη ζωή στον πλανήτη μας. Συναντήσαμε δυνάμεις βουντού, τις ερευνητικές μεθόδους των επιστημόνων για τον εγκέφαλο, τις βουδιστικές απόψεις σχετικά με τον θάνατο, μία πρώην πορνοστάρ που μας μίλησε για τις απόψεις της σχετικά με την ηδονή, έναν τραπεζίτη και τα εκστατικά «πρέπει» του, καθώς και πολλούς άλλους, οι οποίοι πλαισιώνονται από τον ρυθμό της μουσικής και το τραγούδι του γίββωνα (πιθήκου).”
