Sunday, May 29, 2016

Local community prosecuted for resisting Eldorado Gold’s Skouries mining project in Halkidiki – trial in Thessaloniki, Greece June 9th


“ They’ve done all they could to bury me, yet they forgot I was a seed.” – D. Christianopoulos
On June 9th -at the Thessaloniki Court of Appeal- begins the trial of 21 of our fellow-strugglers, for the case of arson at the Skouries construction site on February 17, 2013.
The arson of machinery at the Skouries construction site marked the beginning of an unprecedented campaign of prosecution against an entire society. Without pretext, the prosecuting mechanism turned indiscriminately against all citizens who actively participated in the movement against gold mining. Arrests, interrogations, detentions, disappearances into police headquarter basements, illegal DNA sampling and the creation of a database of personal genetic information, imprisonments in the form of preventive detention.
In March 2013, an army of fully armed men of the Greek Police invaded Ierissos, in search of suspects for the arson attack at the construction site of Skouries. It was obvious -by the scale and brutality of the police operation- that the entire society was targeted. A resisting society had to be broken for two reasons: firstly, to enable the uninhibited continuation of the plans of the multinational mining corporation, and on the other hand, to act as an exemplary deterrent to any further resistance.
In April 2013, special forces of the Greek police invaded the homes of two individuals -at dawn and by breaking down the doors- taking them into custody in front of their children’s eyes. Following a long interrogation process in Thessaloniki’s Police Headquarters -and not in Polygyros as procedure dictated- their preventive detention was decided. The state -once again- chose a violent and extreme strategy with an obvious goal to terrorize the whole of society and dismantle the social movement. Two more preventive detentions followed.
At that moment, it became obvious that the State acted in service of colonial multinational corporations and the cost was paid, and is being paid, by those who resisted and of course by our homeland. And when the State adopts the doctrine of “investments at any cost”, social struggles are criminalized and Democracy is directly attacked. The presumption of innocence no longer applies: whosoever resists “development” and “investments” is guilty. Evidence-based charges stop being the prerequisite for prosecution, opposition to extraction practices suffices to find oneself in detention centers, in hospital, in court or in jail.
This situation is not unnatural for a neoliberal government that unequivocally states that “investments will be protected at any cost”. On the contrary, for a political party that is self-defined as radical left, this situation should be the opposite of everything that constitutes its ideological existence. A year and a half since SYRIZAS’ assumption of power, the Canadian mining corporation Eldorado Gold has been granted one permit after the other and the local community continues to find itself in the position of being held accountable and prosecuted. The multinational corporation continues to destroy and the local community remains under a hostageship of prosecution. Let it be noted that this Canadian corporation has stated that it will attend the June 9th trial as prosecutor. Greatly surprising for a corporation, which makes sure to stress often that it in no way turns against the local community!
The appeal to legality is simply an evasion. Legitimacy is not a natural law, it is a human convention and can be changed. Governments change law in accordance with their ideological orientation: either towards the end of serving large-scale economic interests and corporations which lobby, extort, bribe – or towards the end of serving the benefit of society as a whole and public interest.
The social movement against gold mining in Halkidiki struggles not only against the destruction of the environment and predatory exploitation of common resources. It also struggles against all that which puts profit for the few above life of the many. And in this struggle none will be left alone.
On June 9th, it is not only 21 members of the struggle who are being tried, we all are. A whole society struggling for its existence is being put on trial. The support of these people, just as victory, is a one-way street. We will persevere until the final vindication of a just struggle and the salvation of our homeland.
On June 8th, we call for a protest-by-night in Aristotle Square, Thessaloniki
and the next morning we all gather together at the Thessaloniki Court of Appeal.
Struggle Committees of Halkidiki and Thessaloniki against mining

Wednesday, May 25, 2016

Θεσσαλονίκη 9 Ιουνίου – Δικάζεται η τοπική κοινωνία #skouries

«Και τι δεν κάνανε για να με θάψουνε, όμως ξεχάσανε πως ήμουν σπόρος»
– Ντ. Χριστιανόπουλος
Την 9η  Ιουνίου ξεκινά, στο Τριμελές Εφετείο στη Θεσσαλονίκη, η δίκη 21 συναγωνιστών μας, για την υπόθεση εμπρησμού στο εργοτάξιο των Σκουριών την 17η Φεβρουαρίου 2013.
Ο εμπρησμός μηχανημάτων στις Σκουριές αποτέλεσε την αρχή μιας, χωρίς προηγούμενο, επιχείρησης διώξεων ενάντια σε μια ολόκληρη κοινωνία. Χωρίς προσχήματα πλέον, ο διωκτικός μηχανισμός στράφηκε αδιακρίτως ενάντια σε κάθε πολίτη που συμμετείχε ενεργά στο κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. Προσαγωγές, ανακρίσεις, πολύωρες εξαφανίσεις στα υπόγεια της Ασφάλειας, παράνομη λήψη γενετικού υλικού και δημιουργία τράπεζας γενετικών δεδομένων, προφυλακίσεις.
Την Τσικνοπέμπτη του 2013, ένας ολόκληρος στρατός πάνοπλων αντρών της Ελληνικής Αστυνομίας εισέβαλε στην Ιερισσό, προς αναζήτηση υπόπτων για τον εμπρησμό στο εργοτάξιο των Σκουριών. Το μέγεθος και η βιαιότητα της αστυνομικής επιχείρησης έκαναν ξεκάθαρο ότι ο στόχος ήταν ολόκληρη η κοινωνία. Μια κοινωνία που αντιδρά έπρεπε να τσακιστεί – για να συνεχιστούν ανενόχλητα τα σχέδια της πολυεθνικής και από την άλλη, να παραδειγματιστούν και συμμορφωθούν όλοι όσοι σκέφτονταν να αντισταθούν.
Τον Απρίλη του 2013, ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας εισέβαλαν ξημερώματα, σπάζοντας τις πόρτες, στα σπίτια δύο ανθρώπων και μπροστά στα μάτια των παιδιών τους τούς συνέλαβαν. Μετά από πολύωρη ανάκριση στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης – και όχι στον Πολύγυρο όπως θα έπρεπε – αποφασίστηκε η προφυλάκισή τους. Το Κράτος, γι΄ακόμη μια φορά, επέλεξε βίαιη και ακραία στρατηγική με προφανή στόχο να τρομοκρατήσει ολόκληρη την κοινωνία και να διαλύσει το κίνημα. Ακολούθησαν άλλες δύο προφυλακίσεις.
Έγινε τότε σαφές ότι το Κράτος ενήργησε για την εξυπηρέτηση αποικιοκρατικών πολυεθνικών εταιρειών και το κόστος το πλήρωσαν και το πληρώνουν όσοι αντιστάθηκαν και φυσικά ο τόπος. Κι όταν ένα Κράτος λειτουργεί με βάση το δόγμα “επενδύσεις με κάθε κόστος”, οι κοινωνικοί αγώνες ποινικοποιούνται και βάλλεται άμεσα η Δημοκρατία. Το τεκμήριο της αθωότητας παύει να ισχύει: όποιος αντιστέκεται στην “ανάπτυξη” και τις “επενδύσεις” είναι ένοχος. Οι στοιχειοθετημένες κατηγορίες παύουν να αποτελούν προϋπόθεση των διώξεων: αρκεί να είναι κανείς αντίθετος στις εξορύξεις για να βρεθεί στα κρατητήρια, το νοσοκομείο, το εδώλιο του κατηγορουμένου ή τη φυλακή.
Η κατάσταση αυτή δεν είναι κάτι αφύσικο για μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που απερίφραστα δηλώνει ότι οι επενδύσεις θα προστατευτούν με κάθε κόστος. Για ένα κόμμα όμως που αυτοπροσδιορίζεται ως ριζοσπαστικά αριστερό, η κατάσταση αυτή θα έπρεπε να έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι συνιστά την ιδεολογική του ύπαρξη. Ενάμιση χρόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ, η καναδική εξορυκτική εταιρεία λαμβάνει τη μία άδεια μετά την άλλη και η τοπική κοινωνία εξακολουθεί να βρίσκεται στη θέση του υπόλογου και του κατηγορούμενου. Η πολυεθνική εταιρεία συνεχίζει να καταστρέφει και η τοπική κοινωνία συνεχίζει να βρίσκεται υπό την ομηρία των διώξεων. Να σημειωθεί δε ότι η καναδική αυτή εταιρεία έχει δηλώσει ότι στη δίκη της 9ης Ιουνίου ότι θα παρασταθεί ως πολιτική αγωγή. Μεγάλη έκπληξη για μία εταιρεία, η οποία φρόντιζε συχνά να τονίζει ότι δεν στρέφεται κατά της τοπικής κοινωνίας κατά κανέναν τρόπο!
Η επίκληση της νομιμότητας είναι απλά μια υπεκφυγή. Η νομιμότητα δεν είναι φυσικός νόμος, είναι ανθρώπινη συνθήκη και αλλάζει. Αλλάζει από τις κυβερνήσεις ανάλογα με τον ιδεολογικό τους προσανατολισμό: είτε προς εξυπηρέτηση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και των εταιρειών που πιέζουν, εκβιάζουν, δωροδοκούν, είτε προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και του δημοσίου συμφέροντος.
Το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική δεν αγωνίζεται μόνο ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος και τη ληστρική εκμετάλλευση των κοινών πόρων. Αγωνίζεται ενάντια σε όλα εκείνα που βάζουν το κέρδος των λίγων πάνω απ΄τη ζωή των πολλών. Και σ΄αυτόν τον αγώνα δε θα είναι κανένας μόνος του.
Την 9η  Ιουνίου δεν δικάζονται μόνο 21 αγωνιστές, δικαζόμαστε όλοι. Δικάζεται ολόκληρη η κοινωνία που αγωνίζεται για την ύπαρξή της. Η στήριξη αυτών των ανθρώπων, όπως και η νίκη, είναι μονόδρομος. Θα συνεχίσουμε μέχρι την τελική δικαίωση αυτού του αγώνα και την σωτηρία του τόπου μας.
Καλούμε στις 8 του Ιούνη σε νυχτερινή διαμαρτυρία στην Πλατεία Αριστοτέλους και την επόμενη μέρα το πρωί, όλοι μαζί, στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.
Επιτροπές αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη.